من از این فاصله ها بیزارم
من , تو و عشق تورو کم دارم
من دلم می خواد کنارم باشی
می تونی همیشه یارم باشی
می تونی , فاصله رو برداری
یا منو تو حسرتت می ذاری
تو که هم صحبت این شب هامی
آخرین دلخوشی دنیامی
به تو وابسته شدم این روزا
تورو هر شب میبینم تو رویا
بگو درکم می کنی , مفهمی
یا که بی تفاوتی , بی رحمی
به تو وابسته شدم این روزا
تورو هر شب میبینم تو رویا
می دونی چقدر برات دلتنگم
من با احساس خودم می جنگم
کاش بتونم ببینم چشماتو
کاش بتونم بگیرم دستاتو
آرزومه , یه شب بارونی
تو گوشم بگی , پیشم پیشم می مونی
کاش بتونم با تو هم رویاشم
کاش اجازه بدی عاشق باشم

 

 

شبی از پشت یك تنهایی نمناك و بارانی تو را با

لهجه ی گل های نیلوفر صدا كردم.

تمام شب برای باطراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت

دعا كردم.

پس ازِ یك جستجوی نقره ای در كوچه های آبی

احساس تو را از بین گل هایی كه در تنهایی ام رویید

با حسرت جدا كردم

و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی دلم

حیران و سرگردان چشمانی ست رویایی

و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم تو را در دشتی

از تنهایی وحسرت رها كردم

همین بود آخرین حرفت و من بعد از عبور تلخ و

غمگینت حریم چشمهایم را به روی اشكی از جنس

غروب ساكت و نارنجی خورشید وا كردم

نمی دانم چرا رفتی؟

نمی دانم چرا ، شاید خطا كردم

و تو بی آن كه فكر غربت چشمان من باشی

نمی دانم كجا ، تا كی ، برای چه ،

ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می

بارید

نمی دانم چرا ؟ شاید به رسم و عادت پروانگی مان

باز برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا

كردم...!!.

آي لعنتي . . . با توام
حالم رو از خودم بپرس نه از هيچكس ديگه تا بهت بگم: شکسته ام. . . داغونم . . .
.بغض داره خفم ميكنه. . .
سردمه و ديگه خاطره هامون گرمم نميكنه و لبخندي روي لبام نمياره . . .
ديگه هيچي برام اهميت نداره ... هيچي برام لذت بخش نيست...حتي يادت . . . :|
... من فقط ميخوام فراموشت كنم. . . راستي . . .
هوا سرده لباس گرم بپوش ...يه صبح که میری بیرون یه چیزی با خودت ببر تا گشنت شد بخوري . . .
تو رو خدا مواظب خودت باش دلم برات تنگ شده . . .

همیشه ازاین روز میترسیدم
اما تو خود خوب میدانی که تنهایی من تمامی ندارد
و تو برای دل من آمدنی نیستی
و اینها همه خواب و خیال و رویایی بیش نبود
اگر قرار به آمدنی بود تا به امروز آمده بودی و پایانی بودی برای تمام شبهای بی کسی ام
روزهای سختی را پشت سرگذاشتم و پیش رو دارم

اما حال میدانم که دیگر كسی را ندارم که منتظرش بمانم و دنیا هرروز و هرشب به انتظار تو تمام شود

خسته ام خستهه

گه اون تيكه خجالتي كه از بچگي برام باقي مونده را كنار بزارم ميتونم بگم

سلامي بي بهانه به تنهاترين بهانه من براي زندگي

البته اگه بزاري نامه ام را شروع كنم !

فقط ازت 1 خواهش دارم عزيز من …

ميدونم خواهش هاي من برات مهم نيست

يعني ديگه خودم هم برات مهم نيستم همه براي تو شدن او ‼!

او يعني همون كه ديگه اسمش حك شده ي قلبت شده

لطفاً وسط حرفام يا براي تو حرفاي بي تفاوت دل تنهاي من قطع نكن

ازم ناراحت نشو نازنينم اما بهت حسوديم ميشه !

چون قلبم به جاي اينكه براي خودم بزنه اول براي تو به تپش در مياد .

آه… چقدر دلم ميخواست تو اينجا بودي… كنار من …

كنار كسي كه بهش مي گفتي سمانه ي من ! يادته ؟

مي گفتي نمي توني بدون من زنده باشي

اما الآن پيش اوني ، پيش كسي كه شونه هات شده جاي سر اون

چقدر دلم مي خواست  طوري زندگي كنم كه همه بهش ميگن عجيب ‼

فقط به تو سلام كنم ، فقط با تو حرف بزنم

فقط به تو نگاه كنم ، فقط از تو چيز ياد بگيرم ، دسم فقط تو دساي تو باشه

فقط تو بهم بگي سمانه ، فقط سمانه ي تو باشم

بجاش تو هم فقط مال من باشي اما … اما حيف …

مرا سرد كردي از خودت ، كارات ، رفتارات

به جاي اينكه دلبسته بشم يخ بسته شدم آهاي مردم روي دلم پا نزاريد ليز مي خوريد !

هر چي فكر مي كنم نمي فهمم چي شد !

كاش هنوز بچه بوديم وقتي مي افتاديم سر زانوهامون زخم مي شد ، نه دلمون !

 

ديگه خسته شدم ميترسم از دنيا … آدماش …

از كاراشون و با اينكه نمي دونم شايد از تو ‍! اما بدون تو نمي تونم !

مي ترسم ، مي ترسم ! مي ترسم تو بري و زنده بمونم ! مي ترسم تو بري و غريب بشم !

خيلي خستم … اما ميدونم اگه الآن با تو حرف ميزدم ، خستگي از يادم ميرفت

ميدونم دوسم نداري ، باشه دوسم نداشته باش ، اما ساده نرووو !

من به همين بي اعتنايي ها ، ناز خريدن ها و سوختن و مردن راضيم تو هم راضي باش

با اينكه ميگي دوسم داري اما مي ترسم…مي ترسم

ميدونم نگاهت به اونه ! ميدونم دوسش داري !

ميدونم ديگه برات حواس نمونده ! همش را ميدونم اما…

بهش بگو چه جواهري هستي بگو چقدر خوبي !

نه اشتباه فكر نكن حرفام تعريف نيست ، تكليفه !

عزيزم چشاي مهربونت ناراحت شدند ! خواهشاً قطع نكن ، خودم رفع زحمت مي كنم

چه قدر سخته وقتي پشتت بهشه دونه هاي اشک گونه هاتو خيس کنه

اما مجبور باشي بخندي تا نفهمه هنوزم دوسش داري !

خيلي سخته که همه چيزت رو به خاطر يه نفر از دست بدي

اما اون بگه : ديگه نمي خوامت ...

باشه … ديگه خسته شدم … ميخوام برم … ديگه نسوزم…

دلم گرفته از اين روزها … عاشق بودم خسته شدم

دل بيا بريم از عشق ديگه چيزي نگيم

درد عشق كشيديم چر خدا به كسي چيزي نگيم

باورم نميشه چشمات بره مال ديگرون شه

با غريبه آشنا شه ، با غريبه مهربون شه

مواظب خودت باش فرمان رواي سرزمين قصه هامون ‼

ديگه حرفي نيست جز اينكه خداحافظي

نوعي سلام عجيب براي آغاز نامه بعديست كه هر وقت اراده كني ، مي نويسمش !

خداحافظ

عاشقو مجنونت شدم...نخونده مهمونت شدم...کلی پریشونت شدم ... اما بازم نیومدی! 

قهوه ی فنجونت شدم ...شمع تو شمدونت شدم....خاک تو گلدونت شدم اما بازم نیومدی! 

برف زمستونت شدم... رسوا و حیرونت شدم... چک چک ناودونت شدم... اما بازم نیومدی!

افتابو بارونت شدم ...اشکال غلتونت شدم...عطر گلابدونت شدم... اما بازم نیومدی! 

 ماه تو عیونت شدم...خرابو ویرونت شدم...گل گلستونت شدم ... اما بازم نیومدی! 

 سه ماه تابستونت شدم...الوند و کارونت شدم...دشتای ایرونت شدم... اما بازم نیومدی! 

دنا و هامونت شدم... نزدیک تر از جونت شدم...رگت شدم،خونت شدم... اما بازم نیومدی!  

خادم و در مونت شدم... اسیر زندونت شدم...گلاب کاشونت شدم... اما بازم نیومدی!  

 یه جوری مدیونت شدم...سنگ خیابونت شدم...راهیه میدونت شدم... اما بازم نیومدی! 

تو سختی آسونت شدم... تو دردا درمونت شدم...ناجی پنهونت شدم... اما بازم نیومدی! 

لباسو سامونت شدم ...سارق ایمونت شدم...چشمای گریونت شدم.... اما بازم نیومدی!  

لبای خندونت شدم....گشنه شدی نونت شدم...اب فراوونت شدم...  اما بازم نیومدی!

 همیشه ممنونت شدم...من نی چوپونت شدم...آب تو بیابونت شدم... اما بازم نیومدی! 

شعرای ارزونت شدم...عمری غزل خونت شدم ... تسلیمه قانونت شدم... اما بازم نیومدی!

کشته ی مژگونت شدم... هلاک چشمونت شدم...رفتم و قربونت شدم... اما بازم نیومدی!

نم نم بارونت شدم  اما بازم نیومدی!

بخوام از توبگذرم من با یادت چه کنم

تورو ازیاد ببرم با خاطراتت چه کنم

حتی ازیاد ببرم توو خاطراتت رو

بگو من بااین دل خونه خرابم چه کنم

 

توهمونی که واسم یه روزی زندگی بودی

توی رویاهای من عشق همیشگی بودی 

اره سهم من فقط ازعاشقی یه حسرته

بی کسی عالمی داره واسه ما یه عادته

چه طور ازیاد ببرم اون همه خاطراتمو

اخه باچه جراتی به دل بگم نمون برو

دل دیگه خسته شده به حرف من گوش نمیده

چشم به راه تو میمونه همیشه غرق امیده

قلبم ديگه مانند نوشته هايم سياه شده است

ديگه نمي خوام...نگاه هاي مردم را نمي خوام...نگاه هايي كه ميگند چرا تنهات گذاشت ؟

چرا هنوز منتظرشي ؟ و من  بايد در جواب همه ي نگاه هاي پرسشگرا سكوتي تلخ كنم

يا يك لبخند زوركي بزنم

اما...ديگه جواب ميدم...از تنهايي خسته شدم...خسته شدم اينقدر با تنهايي خودم را سرگرم كردم...

خسته شدم از نگاه هاي مردم غريبه و آشنا...ديگه گل هاي ياس هم با من حرف نمي زنند

ديگه نمي خوام...نمي خوام برگردي...خسته شدم...ميخوام برم

همه ي حرفام را خلاصه مي كنم :

بزرگترین اشتباهم این بود که التماس کردم بمانی. نمی ارزیدی دیر فهمیدم...

خسته شدم...نمي خوام برگردي

ته نوشت : اما بازم دوستت دارم...برگرد...خيلي خسته ام،

بيا و با آغوشت، بوي تنت خستگي را از وجودم بيرون كن

چرا که در تاریکـــ ـی ..

چهره ها مشخــــــ ـص نیست !!

و هر لحظــــــــ ـه ..

این امیـــــ ـد ..

در درونــــــ ــم ریشه می زند ...

که آمده ای ..

ولی من ندیده ام!

 

چرا تنهام گذاشت ؟

ای کاش شعله های جهنم بهشت را ميسوزاند

و التهاب بهشت جهنم را آب ميکرد

آن وقت...

ما ميمانديم و خدا

ميتوانستيم آزادانه خدا را دوست بداريم

و قلب هايمان را به خدا هديه ميداديم

و خدا با آن ديوارهای شهرمان را ميساخت

خوشا به حال شهر ما

که ديوارهايش هميشه ميتپد

و خدا را آزادانه دوست ميدارد

وقتی بچه بودم همه بهم ميگفتن دروغ نگومی گفتم چرامی گفتن چون ميری تو جهنم

يعنی اگه جهنمی نبود من دروغ ميگفتم؟

وقتی بزرگ تر شدم بهم گفتن نماز بخون گفتم چرا ميگفتن چون نخونی ميبرنت جهنم

يعنی اگه ترس از جهنم نبود من نبايد خدا را سپاس ميگفتم؟

گفتن غيبت نکن گفتن خيانت نکن گفتن دل نشکون گفتن تحمت نزن وقتی ميگفتم چرا بازم ميگفتن ميبرنت جهنم

گفتن مهربون باش گفتن به همه کمک کن گفتن عاشق باش گفتن پول حلال بخور بازم گفتم چرا اين دفعه گفتن ميبرنت بهشت

خدايا از يه طرف ترس جهنم و داشتم و از طرف ديگه زوق بهشت

يعنی به خاطر اين ترس و ذوق من بايد ها و نبايد ها ی دنيا را عمل ميکنم

يا به خاطر تو ...

اگر ميترسم چرا انجام ميدم و اگر ذوق دارم چرا تلاش نميکنم  پس نه ذوق دارم و نه ترس چرا دل ميشکنم چرا دروغ ميگم چرا بدی ميکنم چرا؟ شايدم نميدونم اطلا باور ندارم

پس اگه باور ندارم چرا خدا را دوست دارم

من ميدونم من خدا را باور و دوست دارم ولی ...

 دلم ميخواد هيچ وقت هيچ بهشتو جهنمی وجود نداشت هيچ وقت هيچ فلسفه و قانونی برای تو وجود نداشت

هيچ وقت بهم نميگفتن اگه اين کارا بکنی خدا را دسيت داری اگه روزی ۱۷ بار خم و راست شی ولی تو زندگيت دست يه درمانده را نگيری فقط چون همه ميبينن که تو خمو راست ميشی ميگن آدم خوبيه

خدااگه يا من عاشقتم يه معشوقه هيچ وقت قلب عشقشو به درد نمياره پس فقط به خاطر خودت ميخوام خوب باشم نه به خاطر بهشت و جهنمت

۱ ماه گرسنگی نميکشم ولی دلم ميخواد ۱۲ ماه به گرسنه ها کمک کنم آيا من کافرم؟

۵ دقيقه نماز نخونم ولی ۲۴ ساعت شکرت کنم من کافرم؟

بياين خدا را به خاطرخودش بخوايم و بس

 

دلنوشته ...

من و خدا .... سلام  خدا ... حالت چطوره ؟! یکدفعه هوس کردم باهات حرف بزنم . دلم گرفته بود شمارتو گم کردم ، آدرس تورو هم که نداشتم . راستی یه سؤال ؟ تو دلت بگیره چیکار می کنی ؟ با کی حرف می زنی و درد و دل می کنی ؟ اصلاً تو دلت می گیره کسی و داری باهاش حرف بزنی ؟ دلت بسوزه ؛ من دلم می گیره سه چهار نفری دارم که باهاشون حرف بزنم  خودم و خالی کنم . بزار یه چیزی و صادقانه بهت بگم آخه اگه نگم ته دلم می مونه و اون وقت سنگینی می کنه . اگر کسی و نداری ، ناراحت نشو ، آخه خودت مقصری اونقدر مغروری که نه کسی و تحویل می گیری و نه با کسی حرف می زنی . مسماً بقیه هم حاظر نیستن با تو هم کلام بشن . بابا ... این کار بدیه که اون بالا بشینی و به درد و گرفتاری همه واقع باشی و کاری نکنی . خودت هم می دونی از اون ارج و قرب افتادی . وقتی ما با درد و گرفتاری خودمون داریم دست و پنجه نرم می کنیم ، دیگه به تو چیکار داریم ؟!!! شوخی کردم ؛ هنوز برای ما خیلی عزیزی و بزرگ . بالاخره هرچه باشه خدایی و می دونی داری چیکار می کنی . راستی می تونم این قول و بهت بدم که سنگ صبورت باشم و به حرفات گوش کنم . مطمئن هستم حرفای زیادی داری . چون من که از دو سه نفر ناراحت هستم انگار به اندازه یک کوه ناراحتیشو احساس می کنم . اون وقت اگه تو از نصف مردم هم ناراحت باشی ، چی می شه ؟؟؟؟؟ بگذریم از این حرفا ... راستی با تؤام خدا خوب گوش کن چی دارم می گم ، اگه یکبار دیگه صدات بزنم و جواب ندی ، یا کم محلی و بی توجه ای کنی ، به جان خودت قسم به همه می گم تو تا حالا چیپس نخوردی یا تا حالا کافی شاپ نرفتی و یا حتی یه حساب بانکی نداری که آدم ازت پول قرض کنه . حالا خودت می دونی ، اگه می خوای آبروتو نبرم ، آبروی مارو حفظ کن و مارو نجات بده . فدای تو بشم . خیلی می خوامت . پ.ن: این متن و تو دفتر اسماعیل دیدم آخه گاهی اوقات چیزایی که به ذهنش می یاد و به قلم می یاره ... می دونم خیلی اشکال داشت اما من خیلی از این نوشتش خوش اومد .     در مملکتی که فقط دولت حق حرف زدن را دارد، هیچ حرفی را باور نکنید "دکتر شریعتی"

دلتنگ توام.
تا شادمانه مرا ببینند
شاخه‌ها
به شکل نام تو سبز می‌شوند،
پرنده کوچکی که نمی‌دانم نامش چیست
حروف نام تو را
بر کتابم می‌ریزد،
آفتاب
به شکل پروانه‌ای از مس
گرد صدایم
بال می‌زند،
و می‌دانم سکوت
فقط به خاطر من سکوت است،
اما من
دلتنگ توام
شعر می‌نویسم
و واژه‌هایم را کنار می زنم
که تو را ببینم ...